Kitap hakkında: yıl / Uzun yıllardır tartışmalar var: Sibirya'nın yaşlı Fyodor Kuzmich İmparatoru I. Alexander mıydı... Alexander "Strufian" ağır düşüncelere dalmış durumda siyaset, geleceğin ülkesi, değersiz mirasçılar ve güç kazanan isyancılar hakkında, kendi suçluluğunu hissediyor, ne yapacağını bilmiyor ve karar veremediği ayrılma hayalleri (yetmişli yıllarda Fyodor Kuzmich'in efsanesi değildi) yalnızca tembellerin hoşuna gider - Samoilov bununla zarif bir şekilde alay etti). Kurtuluşun geldiği yer burasıdır; hiçbir şey için değil, aynen böyle. David Samoilov bu şiirinde olayların kendi versiyonunu aktardı: Kral uzaylılar tarafından kaçırıldı. Evet, evet, uzaylılar geldi ve kazara taçlı melankolik bir adamı gökyüzüne sürüklediler - sadece yorgun bir adam. Elbette Samoilov, "Kuzmich'in incelemesinde" Solzhenitsyn'in "Liderlere Mektup"unun parodisini yaptı (aynı zamanda yazılan "Tsyganovlar"ın yazarı sadece sözde ataerkil-ütopik projeyle dalga geçti). Elbette Samoilov, "isyancı cankurtaranları" sempatiyle tasvir ediyor (karmaşalarının nasıl biteceğini yalnızca o biliyor). Ancak şiir hala onlarla ilgili değil - bir şekilde görevde kalanlarla ilgili değil (garip bir nesnenin inişini gören nöbetçinin olay yerinde ölmesi ilginçtir), ama her şeyden anında kurtulanlarla ilgili. Süresiz izne ayrıldı. Ve Taganrog'da kuvvetli rüzgar essin, tarih hızla ilerlesin, çözülemeyen sorular çözülmeden kalsın: Ve tanımlanamayan nesne kuyruklu yıldızların arasında uçtu.